Alweer aanslagen

Afgelopen vrijdag 02 maart zijn er weer aanslagen in Ouagadougou geweest. Ik was toevallig in Ouaga bij een stimuleringsfonds toen we rond 10 uur ’s ochtends een enorme knal hoorden. Op zich niets bijzonders dachten we, totdat we uit het raam keken en zagen dat al het verkeer slechts één kant opging, namelijk weg van het centrum. Toen zagen we ook zware zwarte rookwolken boven het centrum hangen. Het gebouw waarin het stimuleringsfonds gehuisvest is, bevindt zich op nog geen 300 meter van waar die zwarte wolken hingen en er brak meteen paniek uit bij de medewerkers. Er werd druk heen en weer gebeld en al snel bleek dat er sprake was van een gecombineerde aanslag: de radio- en tv-studio, de Franse ambassade, het militaire hoofdkantoor en het huis van de premier zouden zijn aangevallen. Later bleek dat het “slechts” het militaire hoofdkantoor en de Franse ambassade betrof. Op het militaire hoofdkantoor was een raket afgeschoten en waren rond de 30 doden te betreuren. Bij de Franse ambassade hebben ze proberen binnen te komen, maar dat was niet gelukt. Op het militaire hoofdkantoor was om 11 uur een vergadering gepland over de veiligheidssituatie in het noorden van Burkina Faso. Alle doden waren dan ook officieren.
Officieel wordt er gesproken van jihadisten, maar ik heb daar zo mijn twijfels over. Maandag 26 februari zou de eerste zittingsdag zijn van het proces van de generaal die in het najaar van 2015 de mislukte staatsgreep gepleegd had. Die zitting ging uiteindelijk niet door omdat de rechters de 22e februari benoemd waren en er volgens de wet pas 08 dagen na de benoeming met het proces begonnen mag worden. Waarom de aanklager de eerste zitting al de 26e wilde laten plaatsvinden is mij een raadsel. Acht dagen na de 22e zou precies 02 maart zijn, de dag van de aanslagen. Tel daarbij op dat één van de gedode terroristen een oud-lid van de presidentiele garde was die in 2015 de mislukte staatsgreep pleegde, dan kan je er niet meer vanuit gaan dat er geen link is tussen die twee gebeurtenissen. De officiële media zwijgen als een graf en vermijden elke samenhang te vermelden en bovendien is het dodental nu nog maar 8, namelijk alle aanslagplegers.

Ik betwijfel of de ware toedracht ooit boven tafel komt. Als die generaal die de mislukte staatsgreep heeft gepleegd ooit zijn mond open doet en uit de doeken doet wat er destijds precies gebeurd is en wie er aan welke touwtjes trok, dan kunnen veel huidige politieke kopstukken hun boeltje wel pakken. De huidige regeringspartij MPP is ooit opgericht in de nadagen van de verjaagde president Blaise Compaoré en alle leden waren afkomstig uit de CDP, de partij van diezelfde Blaise Compaoré. Die oprichters van de MPP hebben jarenlang samengewerkt met Compaoré, zijn stuk voor stuk miljonair en hebben geen van allen schone handen. Blaise Compaoré zelf zit sinds zijn vlucht uit Burkina Faso in Ivoorkust en bemoeit zich nog steeds met Burkina Faso, weliswaar achter de schermen, maar toch. Als je 27 jaar een land geregeerd hebt, dan denk je natuurlijk dat dat land niet meer zonder jou kan. Laten we hopen dat de huidige regering eindelijk eens daadkrachtig optreedt en iets van beleid toont, want de bevolking begint zich te roeren. Er is enorm veel ontevredenheid die ieder moment kan exploderen.

Die ontevredenheid begint al op te borrelen in de vorm van de vele stakingen. In een vorige mail melde ik al dat de onderwijssector maandenlang staakte en ook de privéscholen dwong om mee te staken. Nou, die stakingen zijn eindelijk voorbij, maar hebben wel de minister z’n kop gekost. De vakbonden hebben geëist dat de minister vertrekt en blijkbaar hebben die zoveel macht hier dat hij ook daadwerkelijk de laan uit gestuurd is. Volkomen onterecht, want zijn visie was goed en de doelen die hij voor ogen had waren helder en goed, maar hij was een techneut en geen politicus. Ze hebben hem laten vallen als een baksteen.
Het gevolg van de onderwijsstakingen is dat het eerste trimester op alle scholen verknald is. Haparako is de enige school in Dédougou en omgeving die een rapport voor het eerste trimester heeft gegeven. Voor alle andere scholen is het schooljaar nu opgedeeld in twee semesters, in plaats van de gebruikelijke drie trimesters. Ook zijn alle vakanties ingekort en zijn de examens met twee weken uitgesteld. Op die manier hoopt men dat de programma’s alsnog doorlopen kunnen worden, maar voor veel leerlingen zal het toch een verloren jaar worden.

Na de onderwijsstakingen hebben we nog stakingen in de gezondheidssector gehad. Artsen en verplegend personeel mogen hier gewoon staken, met als gevolg dat er in het ziekenhuis in Dédougou 3 doden zijn te betreuren omdat ze geen medische hulp hebben gekregen. Ongelooflijk dat je voor salarisverhoging zieken gewoon dood laat gaan.

Nu schijnt de politie ook te willen gaan staken…