Leerlingenopstand

Ik weet niet hoe het er tegenwoordig op Nederlandse scholen toegaat, maar wij hebben hier een wel héél apart geval van obstinaat gedrag gehad. Wat wil het geval: sinds 2014 staat er in het huishoudelijk reglement voor alle scholen in Burkina Faso, getekend door de toenmalige minister, dat extravagante kapsels, inclusief pruiken en ingevlochten haren verboden zijn. Schooluniformen zijn verplicht om zo te voorkomen dat de rijkdom van de ouders zich manifesteert op het schoolplein. In een uniform is iedereen gelijk, arm of rijk. Hetzelfde geldt feitelijk voor de kapsels. Rijke meisjes hebben bijna alle twee weken een ander kapsel, met hulpstukken, pareltjes, schelpjes noem maar op. Arme meisjes kunnen zich dat niet veroorloven en vlechten hun haar in kunstige patronen op het hoofd. Door alle leerlingen hun haar kort te laten knippen wordt dit onderscheid teniet gedaan. Een goede regel vind ik.

Vorig jaar heb ik er niet heel streng op toegezien, alleen als het al te gek werd heb ik ingegrepen. Je moet als nieuwe directeur ook niet al te hard van stapel lopen. Dit jaar echter wel. In het begin van het schooljaar ben ik samen met de conciërge alle klassen afgelopen en hebben we de belangrijkste punten uit het huishoudelijk reglement voorgelezen in de klas: mobiele telefoons uit tijdens lesuren, opvallende sieraden verboden en iedereen een kort koppie. Al die maatregelen hangen ook nog eens op het mededelingenbord. Je zou denken dat de boodschap wel overgekomen is, dat is die ook, maar een aantal meiden wil er gewoonweg niet aan.
Afgelopen vrijdag zijn we nogmaals alle klassen afgelopen en heb ik nogmaals uitgelegd dat wij een technische school zijn en dat ik de veiligheid van de leerlingen hoog heb zitten. Stel je voor dat de vonken op de lasopleiding overslaan op al dat plastic op hun hoofd, of als ze te dicht op een draaiende motor komen bij autotechniek. Dan staan ze in de brand of worden gescalpeerd en daar draait de school dan weer voor op, want verzekeringen zijn hier nog geen gemeengoed. We hebben ze tot maandag gegeven om hun haar te knippen, maar alle logica of uitleg was aan dovemansoren gericht. Ze willen niet, dus doen ze het niet.

Maandag zijn de onderwijsdirecteur, de conciërge en ik wederom alle klassen afgelopen en iedereen die geen kort koppie had de klas uitgezet. Dat waren vooral meisjes, een stuk of twintig. Een paar werden er boos, er werd gediscussieerd, ze schreeuwden de meest uiteenlopende en niet ter zake doende uitvluchten en excuses tegen ons en het liep helemaal uit de hand. Een van die meiden, die bovendien in BEP1 zit, vorig jaar is blijven zitten en er ook dit jaar niet florissant voorstaat, was helemaal hysterisch. Ze is van klas naar klas gegaan, ramde op de deuren en gilde dat alle leerlingen de klas uit moesten gaan. Niet iedereen wilde dat, vooral veel jongens hadden lak aan het hysterische gedrag van die meiden, maar ze werden met geweld de klas uitgestuurd. Vervolgens hebben ze alle klassen op slot gedraaid en de sleutels uiteindelijk in hun tassen gedaan en zijn ermee naar huis gegaan. De hele ochtend was het een kabaal van jewelste met heen en weer schreeuwende leerlingen. Het was een komen en gaan op mijn kantoor van klassenoudsten die de zaak probeerden te sussen, maar er was geen land met die meiden te bezeilen. De docenten waren het met de directie eens en stonden erbij en keken ernaar. Tegen de middag is iedereen naar huis gegaan en is er dus de hele dag geen les geweest.

Vanochtend vonden we voor de deur van de directie een plastic zakje met alle sleutels erin, dat daar stiekem neer was gelegd. Een meid wier moeder ik gisteren aan de lijn had was door diezelfde moeder persoonlijk onder handen genomen en kwam met een keurig kort koppie. De rest van de groep meiden niet – er waren er zelfs bij die zich gisteren nog snel een nieuw kapsel hadden aangemeten! We hebben ze allemaal één voor één op mijn kantoor geroepen en ze gevraagd wie de klaslokalen afgesloten had en de sleutels had meegenomen, maar niemand had iets gezien of gehoord. De hele groep is nu voor drie dagen naar huis gestuurd en mag vrijdag, mits kort geknipt de klas weer in.

Wat een toestand zeg. Het was vooral de onbeleefdheid, op het onbeschofte af en de onverzettelijkheid, tegen alle redelijkheid in, die me geschokt hebben. Er was zelfs een moeder die kwam pleiten voor haar dochter die me zei dat jullie (wij blanken dus) hun de rechten voor het kind hadden opgedrongen, dus dat ik daar nu ook naar moest handelen (sic).

Enfin, laten we hopen dat vanaf vrijdag de zaak gekalmeerd zal zijn en iedereen weer rustig de lessen kan volgen. Het valt niet mee hoor.